Absolwentka:- Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego na kierunku Pedagogika o specjalnościach: edukacja polonistyczna oraz zintegrowana edukacja wczesnoszkolna i wychowanie przedszkolne;
- Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej na kierunku Terapia pedagogiczna;
- Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu w zakresie Organizacji i zarządzania oświatą. Doświadczenie zdobyła jako nauczycielka, terapeutka, pedagog szkolny oraz wicedyrektor szkoły podstawowej.
Pracowała zarówno w kraju jak i za granicą z dziećmi w różnych przedziałach wiekowych - począwszy od przedszkola aż po klasy starsze szkoły podstawowej. Kilka lat pracowała jako nauczyciel i wychowawca w szkole w Wielkiej Brytanii. Tam też miała okazję obserwować pracę przedszkola Marii Montessori. Swój warsztat pracy wzbogaca ustawicznie biorąc udział w licznych warsztatach i szkoleniach.
Prywatnie - osoba o wszechstronnych zainteresowaniach: miłośniczka fotografii i podróży oraz wypraw górskich. Identyfikuje się ze stwierdzeniem: ,,im bardziej w życiu pod górkę, tym piękniejsze będą później widoki”. Miała okazję prowadzić zajęcia w szkole na wyspie Maafushi w Azji.
Uważa, że w życiu na nic nigdy nie jest za późno, a w szczególności na realizację marzeń, oraz że trzeba nieustannie się rozwijać. Jej zdaniem wszechstronność wcale nie oznacza gorszej jakości i na zarzuty, że gdy ,,ktoś jest od wszystkiego, to jest do niczego” odpowiada (powołując się na Teorię Inteligencji Wielorakich H. Gardnera): ,,W pracy z dziećmi nie można mieć wąskich horyzontów, by tych dzieci nie ograniczać i lepiej je zrozumieć oraz by je inspirować do odkrywania świata, prowadząc zajęcia coraz to ciekawszymi metodami”.
Uważa, że w życiu na nic nigdy nie jest za późno, a w szczególności na realizację marzeń, oraz że trzeba nieustannie się rozwijać. Jej zdaniem wszechstronność wcale nie oznacza gorszej jakości i na zarzuty, że gdy ,,ktoś jest od wszystkiego, to jest do niczego” odpowiada (powołując się na Teorię Inteligencji Wielorakich H. Gardnera): ,,W pracy z dziećmi nie można mieć wąskich horyzontów, by tych dzieci nie ograniczać i lepiej je zrozumieć oraz by je inspirować do odkrywania świata, prowadząc zajęcia coraz to ciekawszymi metodami”.