SPOTKANIA WARSZTATOWE O GRANICACH
Jestem sobą, bo stawiam granice.
Jestem sobą, bo stawiam granice.
chodzisz często zmęczona,
zamiast energii – frustracja,
wyzwaniem jest powiedzenie „nie” mamie, która oczekuje częstych odwiedzin,
cały dom spoczywa na Twoich ramionach,
bierzesz odpowiedzialność za dzieci, męża, żonę, rodziców,
nie potrafisz odmówić pracy po godzinach,
spełniasz większość oczekiwań dzieci, przyjaciół, nierzadko wbrew swojej woli,
masz poczucie, że żyjesz nie swoim życiem,
masz problem z mówieniem „tak” sobie, kiedy chodzi o Twoje pragnienia i potrzeby,
to możesz potrzebować nauczyć się jak stawiać i dbać o swoje granice.
Nie jesteś sam/a. Jako dziecko mogłeś/aś nie mieć możliwości zobaczyć co to znaczy stawiać granice, budować relacje oparte na partnerstwie. Osoby wokół Ciebie w szkole, domu przekraczały swoje i Twoje granice. Z takimi wzorcami poszedłeś/szłaś w świat i teraz masz poczucie, że nie tego chciałeś/aś.
Możesz:
mówić „nie” bez ścisku żołądka i lęku, jak ktoś zareaguje,
żyć na własnych warunkach, sięgać po to czego pragniesz i potrzebujesz,
przestać spełniać wszystkie oczekiwania męża, żony, dzieci bez poczucia winy, a z pewnością i wiarą w to, że dbasz o siebie i o nich,
mieć czas na to, aby zadbać o swoje zdrowie, energię i emocje,
po prostu żyć szczęśliwie w relacji z samym sobą i innymi.